Иҗат уңышлыклары белән берлектә, Салих Сәйдәшев музыкасының халык тарафыннан таныла баруы да һаман киңәя, аның музыкасы белән кызыксыну арта. Композиторның әсәрләре популярлашуда ул әсәрләрне беренче башкаручылар да зур роль уйныйлар. С. Айдаров, Р. Кушловская, М. Рахманкулова, Г. Сөләйманова, Г. Кайбицкая, С. Садыйкова һәм башкалар (* «Кызыл Татарстан» газетасының 1929 елның 17 августында чыккан 158 номерыннан.)
Салих Сәйдәшев әсәрләрен беренче башкаручылар булдылар. Ләкин болар гына җитәрлек түгел иде. Вакытлы матбугат битләрендә композиторның әсәрләрен басып чыгару мәсьәләсе күтәрелә. Моңа җавап булып егерменче еллар ахырында «Тамашачы», «Безнең юл», «Яңалиф» журналларында «Совет Армиясе маршы», артист Сакаев истәлегенә багышланган маршы, «Бибисара җыры» беренче тапкыр басылып чыга.
Татар совет музыкасының гомуми үсеше белән тыгыз бәйләнештә булган Сәйдәшев иҗатының бу чордагы иң зур әһәмиятле ягы шул иде: аның иҗаты яңа профессиональ татар музыка сәнгатенең үсешенә һәм формалашуына нигез салды, үзенең прогрессив юнәлештә булуы белән, татар музыка сәнгате өлкәсендә яшәп килгән зарарлы милли тенденцияләргә каршы чыкты.
Шуны искә алып үтәргә кирәк: 20 елларда һәм 30 еллар башында, татар музыкасының төп мәсьәләләре тирәсендә милли специфика һәм үсеш юллары турында кискен көрәш барды. Бу аз өйрәнелгән мәсьәләләрне хәл итү тупланган иҗади практикага нигезләнмәгән иде. Яңаның үсешенә, прогрессив музыка үсешенә бу мәсьәләләрнең иҗади практикага нигезләнмәве реакцион элементларның музыкаль культура үсешенә комачаулап килүенә урын калдыра иде. Бу реакцион элементлар татар музыкасының «үзенә бер төрле спецификасын», янәсе, саклап калырга тырышалар иде, янәсе, татар музыкасын «европалаштыруга» каршы көрәшәләр иде. Бу хәсрәт-теоретиклар татар музыкасының милли үзенчәлекләре белән профессиональ музыка сәнгате, музыка принциплары бергә үрелә алмый дип ышандырырга тырышалар иде. Үзләренең реакцион фикерләре белән алар татар музыкасын бөтен дөнья музыка культурасыннан ясалма рәвештә аерып, чикләп куярга, татар музыкасын «милли специфика» дип бозып аңлаткан тар рамкалар эченә бикләп калдырырга омтылалар иде. Шушындый зарарлы тенденция ул елларда С. Габәшинең музыка эшчәнлегендә чагылды. Музыка уку йортларында күп еллар эшләгән, үзешчән сәнгать хорлары белән җитәкчелек иткән, В. И. Виноградов белән бергәләп «Сания» һәм «Эшче» операларын тудырган С. Габәши татар музыкасына комачаулаган зарарлы тенденцияләргә каршы торган булырга тиеш иде кебек күренә. Ләкин аның иҗат һәм педагогик практикасы, бигрәк тә, теоретик чыгышлары ул зарарлы тенденцияләргә каршы тормавын күрсәтәләр.
Татар музыкасындагы, бер яктан, С. Сәйдәшев, икенче яктан, С. Габәши җитәкләгән ике юнәлешкә ачык һәм дөрес итеп беренче характеристиканы «Татар совет музыкасы һәм композитор А. Ключарев» дигән мәкаләсендә Муса Җәлил бирә. Бу мәкаләсендә Муса Җәлил С. Габәшинең, һич бәхәссез, үзе оригиналь музыкаль әсәрләр тудырган беренче татар музыкантларының берсе икәнен әйтә. Татар музыкасы үсешенең беренче чоры С. Габәши иҗаты белән бәйләнешле булуын билгеләп үтә. Ләкин революциянең беренче елларындагы иҗатын күз алдында тотып, Муса Җәлил С. Габәшинең милли дини буржуаз идеология тәэсиренә бирелүен әйтә. Муса Җәлил болай дип яза:
«Без, революциябезнең беренче чорында совет сәхнәсендә, феодал һәм буржуаз сыйныфының динчелек, милләтчелек идеологиясен үзләштергән, борынгы шәрык музыкасы йогынтысы астында булган музыка үрнәкләрен очраттык. Солтан Габәшинең «Кичке азан»га язган көйләре, «Тәкбир» музыкалары, «Таһир-Зөһрә», «Бүз егет» арияләре һәм һәртөрле «мөнәҗәтләре» менә шул төр музыкадан гыйбарәт иделәр. С. Габәшинең иҗаты белән характерлы булган бу беренче дәвер музыка үсешебездә менә шул милләтче шәрыкчылык идеологиясе йогынтысында булды...
Татар совет музыкасы өстендәге хезмәтнең күп өлеше танылган талантлы композиторыбыз Салих Сәйдәшев өстенә төшә. Сәйдәшев татар музыкасының үсешен яңа баскычка күтәрде. Аның байтак елларга сузылган үрчемле хезмәте татар совет музыкасының үсешендә тулы гына бер дәвер булып санала ала. Без бу дәверне халык музыкасын үзләштерү, халык музыкасын эшләү һәм халык музыкасы нигезендә, иҗат итү дәвере дип атый алабыз. Габәши үз иҗатында борынгы шәрык музыкасына иярсә, Сәйдәш музыкасы үзенең беренче дәверендә күбрәк халык музыкасына, авыл моңына иярде» («Коммунист» газетасының 1933 ел, 30 ноябренда (№ 262. 534) басылган «Татар совет музыкасы һәм композитор А. Ключарев» дигән мәкаләдән).
Чынлап та Сәйдәшевнең 20 еллардагы иҗаты композиторның үзе өчен генә әһәмиятле иҗат үсеше чоры түгел, бәлки бөтен татар совет музыкасының зур үсеш чоры.
Композитор Сәйдәшевнең иҗат эшчәнлегенең икенче чоры 1930 елларны эченә ала. Бу вакытта инде СССРдагы барлык союздаш һәм автономияле республикаларда социализм җиңүеннән соң, совет халыкларының тормыш шартлары тамырыннан үзгәрде, профессиональ музыка культурасы шактый үсте, эчтәлеге белән социалистик, формасы белән милли сәнгать туды. Музыкаль иҗат һәм музыкаль әсәрләрне башкару нык үсте. Талантлы композиторлар, музыкант-башкаручылар күтәрелеп чыкты. Милли опералар, балетлар, симфоник әсәрләр туды.
Безнең илебездәге халыкларның музыка культурасы үсеп формалашуына милли республика музыка вәкилләре белән рус совет музыкасы вәкилләре арасындагы иҗади дуслык һәм туганнарча ярдәм итешү зур роль уйнады.
Татар совет музыка культурасы утызынчы елларда гаять зур үсеш ясады. Москва Дәүләт Консерваториясендә һәм 1934 елда Москвада ачылган Татар опера студиясендә укып тәрбияләнеп чыккан яңа иҗат көчләре белән милли музыка кадрлары артты. Бу елларда Татарстанда Г. Тукай исемендәге Татар дәүләт филармониясе, Татар дәүләт җыр һәм бию ансамбле, Татар халык иҗаты йорты төзелде. Татар халкының, сәнгать үсешенә 1939 елда Казанда Татар дәүләт опера һәм балет театрының ачылуы кыйммәтле өлеш булып керде. Татарстанда бер төркем талантлы композиторлар үсеп чыкты. М. А. Мозаффаров, А. С. Ключаревның бай иҗат эшчәнлеге киң колач алды. Н. Г. Җиһанов, Ф. 3. Яруллин, Җ. X. Фәйзи, 3. В. Хәбибуллиннарның иҗат юлы башланды.
Профессиональ композитор кадрларының үсүе музыка үсешен җанландырды, 20 еллар белән чагыштырганда, гаять киң масштабта музыка иҗат итү эше башланды. Татар совет җырлары һәм инструменталь әсәрләр тематик яктан, художестволылык ягыннан сизелерлек үсеп, опералар тууга, югары худбжестволы профессиональ әсәрләр тууга китерде.
1934 елдан алып, 1938 елга хәтле, Сәйдәшев татар музыкантларының зур бер группасы белән Татар опера студиясендә укыды, Москва консерваториясенең күренекле педагоглары аны композиция һәм музыка теориясе буенча укыттылар. Москвадан кайткач, Салих Сәйдәшев Татар дәүләт академия театрында эшләвен дәвам итте. 1939 елда, ул шул ук елны оешкан Татар совет композиторлар союзының члены булды. Татар совет музыкасының бердәм үсеш дулкынына Сәйдәшевнең дә бай иҗаты кушыла. Ул театрның яңа постановкалары «Бишбүләк»кә (Т. Гыйззәт), «Күзләр»гә (X. Фәтхуллин) музыка язды, Бу спектакльләргә язган күп кенә яңа җырлары һәм инструменталь музыкалары аның киң популярлашып, театр стеналарын үтеп чыгып, халыкта яңгырый. Шундый җырлардан «Бишбүләк» спектакленнән «Маһинур һәм Тимеркәй дуэты», «Партизаннар җыры», «Кызлар җыры», «Өмә җыры» һәм «Күзләр» спектакленнән Рәисә җырлары үзләренә аерым бер әсәр булып яшиләр.
1939 елда ТАССР Верховный Советы президиумы татар музыка сәнгате өлкәсендә күпьеллык зур иҗат эшчәнлеге күрсәткән өчен Салих Сәйдәшевкә Татарстанның атказанган сәнгать эшлеклесе дигән мактаулы исем бирде. Шуның белән бергә, хөкүмәтебез Татарстандагы башка сәнгать эшлеклеләренә дә почетлы исемнәр бирде. Бу бер шәхеснең хезмәт уңышларын гына түгел, ә бәлки гомумән татар сәнгатенең үсешен билгеләүне чагылдырган күренеш булды.
Бөек Ватан сугышы елларында, Татарстан композиторлары үз иҗатларында совет халкының фронтта һәм тылда героик көрәшен чагылдырдылар. Ул елларда күп кенә әсәрләр хәрби-патриотик темага багышланып язылдылар.